траги

Извади ги од глава

плановите за иднината

и стави ги во чаша со вода

покрај креветот,

како баба ми забите.

На крајот од денот

распаднати сме на ситни делчиња

и ноќта ги склопуваме,

секогаш на различен начин,

за да се разбудиме сосем нови.

Се уште сме тие,

од истиот материјал

но поинаку составени.

Мисли од пвц чекаат

да добијат нова форма

и нова намена.

Како мокри стапалки

на жежок асфалт

ги оставаме зад нас

личните впечатоци.

Останува сочувано

само она

кое сме го изгубиле.