Клаустрофобија
Низ прозорите на твојата душа
ќе влезам тивко, нечујно.
Како крадец ќе се прикрадам до
вратите на твоето срце,
чекор по чекор, на прсти.
И тука, на прагот од таа врата,
ќе застанам и ќе вдишам длабоко,
изморена, без здив .
Не, нема да влезам внатре.
Клаустрофобична е мојата душа.
Се плашам дека ќе се задушам
од ограниченоста на збиените емоции
помеѓу ѕидовите на твоето срце.
Јас сум дете на слободата,
бескрајот е мојот дом.
Ќе заминам истотака нечујно
како што и дојдов,
без ти воопшто да забележиш.
Ќе понесам со себе само еден дел
од немирните сенки во аглите ,
дел од притаената страст.
Ќе ги понесам тие впечатоци
со мене во бескрајот.
