Заседа
Чекорејќи по работ
на разумноста и одговорноста,
вешто ги избегнував
сите вирчиња од сомнеж.
Преку чистиот, а каллив копнеж,
следејќи го светлиот траг
на темната страст,
се играв самата со себе
и сопствените емоции.
Несигурно сигурна во
чистотата на валканата љубов,
ненадејно, а очекувано,
се сопнав од поттиснатата
но неизбежна совест
и паднав во заседа
на самопрезирта.
