Ѕвезди
Во самракот на љубовта,
под крилјата од мракот
на еден поминат копнеж,
треперат ѕвездите на спомените
мамејќи воздишки со
својот студен сјај.
Не. Не гасни ги.
Нека сјаат.
Само ослободи ја душава
да поита кон новото утро.
Пред зраците на новото сонце
нивниот сјај самиот ќе избледе
и тивко ќе исчезнат,
ослободени до следниот самрак.
А тогаш, во новиот самрак,
тоа ќе бидат некои други,
сосем нови ѕвезди,
со нов сјај.
