Сизифова казна
Го туркам пред себе
каменот на сопствениот грев.
Со душа полна надеж
и оросено чело,
се качувам по ридот
од правила и норми.
Колку сум поблизу до врвот,
толку сум подалеку од себе.
Со секој чекор напред,
се враќам назад.
Мислам дека добивам,
а всушност губам.
Во зенитот на покајувањето,
еден момент на сомнеж,
и.....повторен почеток.
