Лута сум ти.
Лута на твојата слабост
да демонстрираш јакост.
Ме иритира лесниот сон
на твоите спомени,
кои разбудени сега
предизвукуваат кошмари.
Од памет ме вади
твоето наивно срце
неговата мекост
и еластичност.
А тек копнежот.....
ми иде да го задушам со раце,
да го стегнам вратот
на минатата страст
додека не го испушти од себе
и последниот трепет
на тој копнеж.
Ма, не сакам да те видам воопшто.
Не ни погледнувам во огледалото.
Лута сум ти.
Сум си.
Сум.
