Перипетија
Сакав нежно, полека
да ти влезам под кожата,
да ја почувствувам како струи
твојата крв низ моите вени,
да си ги наполнам градите со тебе
вдишувајќи те низ твоите усни
и здив по здив, неосетно
да те испуштам низ своите.
Но, ти беше побрз од мене.
Ми навлезе во коските,
ме свитка како ишијас
и ми ја испи душата.
