Живи и здрави

 

Живи и здрави

Велат- да сме живи и здрави!

Да.

Сме.

Живи.

И здрави.

Така велат.

Нека велат. 

Пајаче

 

Во нашите глави живее пајаче

кое ги поврзува мислите,

сеќавањата и емоциите,

плетејќи чудесна мрежа

во која се заплеткува разумот.

Како работилница за поправање 

на одредени скршени чувства

и оштетени, избледени доживувања,

склопувајќи ги во механизмот

на нови поучни искуства

со кои продолжуваме да се движиме

по нашите животни патеки.

Звучи неповрзано.

Изгледа моето пајаче

е на годишен одмор.

Или... се заплеткав!

Будност

 

Будност

Има утра кога се будам

како стогодишна жена

со вкочанети колкови

и збрчкани сеќавања

па го успорувам светот

зашто имам мудрост да заборавам

и прифатам дека е минлив.

 

Има други утра кога се будам

како шестгодишно дете

со разиграни мисли

и лесно подвижни желби

па го вртам брзо светот

зашто имам сила да го променам

и создавам одново без престан.

А има утра кога се будам

и едноставно си велам -

Добро е, се будам!

Па го прегрнувам светот.

Шумолење

 

Не можеш да поминеш 

низ нештата

без да те допрат.

Се лепат на кожата 

погледи, насмевки, гестови.

 И чешаат.

Во косата ми се заплеткале

неколку двосмислени зборови

па шумолат со ветерот,

како заглавен рефрен од песна.

Се обидувам да ги стресам

но не успевам.

Чекаат одговор

кој се уште го немам.

Треба да пресечам.

Пред да пораснат накриво.

Во фиока

 

Во фиока

Седиш мирен во темнина,

одмараш а не си ни изморен.

Ги набљудуваш сенките

кои танцуваат несмасно

во ритамот на отсјајот

кој се прекршува преку рабовите

од преградата кон надворешниот свет.

Надвор нешто се случува,

допираат звуци на празни флоскули

со ребусни реплики,

крстозбори од дијалози,

но ти решаваш судоку.

Минути, часови, денови,

а летаат години...

Можеш да го гушнеш светот

ако го рашириш срцето

како што ги шириш рацете.

Те чуваат во фиока,

како корисна алатка 

која може да притреба,

но тешко се ракува. 

Душата нема

упатство за употреба.

Чувство на сигурност

 

Понекогаш не си сигурен

како започнало нешто.

Дали тоа беше насмевка

во одредена ситуација?

Или специфичен поглед во друга?

Некоја употребена фраза?

Збор? Шега? Манири?

Не, не знаеш.

Но сигурен си дека започнало.

Го чувствуваш тоа.

Со чудесна сигурност.

Понекогаш не си сигурен

како завршило нешто.

Дали тоа беше насмевка

во одредена ситуација?

Или специфичен поглед во друга?

Некоја употребена фраза?

Збор? Шега? Манири?

Не, не знаеш.

Но сигурен си дека завршило.

Го чувствуваш тоа .

Со чудесна сигурност.

Апетит

 

Апетит

Понекогаш ненадејно губам апетит

и престанувам да конзумирам

храна, разговори, емоции, дружби.

Па почнувам да губам на тежина,

во обем на телото, на мислите, на душата.

Станувам полесна,

толку лесна што не ме држи тежата

и губам тло под нозете.

Па си велам -

само да не изгубам и вкус.

Брегови изградени од зрна недостиг

 

Доаѓања.

Заминувања.

Патувања

кон изгрејсонцата,

кон зајдисонцата...

Истата патека,

различен правец.

Векторски емоции

кои бараат нулта точка

за смирување.

Прегратки со двојна намена,

еднаш за добредојде

другпат за збогување

Радост и тага,

парчиња стакло во очите.

Ист сјај, различен отсјај.

Наздравуваме

со измешани чувства

во чашата.

Кое ќе прелие?

Лесно

 

Лесно

Се сеќаваш ли на времето

пред се да стане лесно?

Некои го знаат како времето

пред се да стане тешко,

но во заблуда се -

леснотијата е онаа која

ја создава тежината...

Почнавме лесно да веруваме во

лесно добиени информации,

со неколку лесни кликови.

Лесно добиваме дипломи

Лесно запознаваме нови луѓе

Лесно прифаќаме лесни начини

на комуникација, едукација, социјализација.

Брза храна, сексуални врски,

инстант идеологии.

Се е сега, тука, веднаш.

Лесно достапно.

Како воздухот околу нас.

Не го мислиме, го дишеме.

Лесно посегнуваме, лесно досегнуваме,

лесно се откажуваме,

лесно продолжуваме понатаму.

Лесно се предаваме на лесното.

Премногу лесни за манипулација.

Лесноумни.

Затоа што се е лесно.

Затоа стана тешко.

Едноставно

 

Едноставните прашања 

имаат едноставни одговори.

Комплицирани се само претпоставките

и пост фестум анализите.

Слабостите ни се јака страна,

гледано отстрана.

Двострано.

И бираме зборови со помалку агли

За да не ги оштетиме

површните заклучоци.

Ја планираме случајноста,

со оддалечени блиски средби.

Идентични во спротивноста.

Колку далеку од себе можеме да отидеме?

Како ќе заврши она што уште не започнало?

Каде се крие паметот од телото?

Кога очигледното станува очигледно?

Едноставно е.

Не комплицирај.

Само гушни ме.

Неосетно

Неосетно

Изчезнува полека неосетно

љубовта од стиховите на поетите.

Ја заменува огорченост и разочараност

од општествени и социјални неправди, 

безнадежен копнеж за подобро утре, 

крик задушен во бледа насмевка. 

Изчезнува полека неосетно

идеалот за силата на образованието.

Го заменува платежната моќ која купува

дипломи, тендери, човечки животи.. 

и преќутното одобрување, 

воодушевување во "се снашол". 

Изчезнуваат полека неосетно 

човечките и професионални квалитети. 

Ги заменува квалификацијата на

партиски подобни или неподобни. 

Блиски до власта "професионалци" 

или опозиционо "неспособни". 

Исчезнува полека неосетно

чувството на припадност, 

вербата во еднаквост и праведност. 

Неосетно го изгувивме осетот, 

Станавме бесчувствителна нација 

во исчезнување.