Едноставните прашања
имаат едноставни одговори.
Комплицирани се само претпоставките
и пост фестум анализите.
Слабостите ни се јака страна,
гледано отстрана.
Двострано.
И бираме зборови со помалку агли
За да не ги оштетиме
површните заклучоци.
Ја планираме случајноста,
со оддалечени блиски средби.
Идентични во спротивноста.
Колку далеку од себе можеме да отидеме?
Како ќе заврши она што уште не започнало?
Каде се крие паметот од телото?
Кога очигледното станува очигледно?
Едноставно е.
Не комплицирај.
Само гушни ме.
