Без алиби
Со мислите длабам
низ ѕидовите
на мојот сомнеж.
Ја ронам самоконтролата.
Правам тунел за бегство.
Осомичена од двоумењето,
виновна во намерата,
осудена заради воздржаноста.
Затворена во самата себе.
Зарем доживотно?!
Ми треба соучесник.
Кога веќе немам алиби.
